Yumuk Eller Cesur Yürekler

Yumuk ellerine dokunup, yüreklerini gördüm, onlar da yüreklerini açtılar. Kelebeklerim, balıklarım, tavşanlarım hepsi de çok güzel, özel çocuklar.


Yandaki Battal Ebru 6 yaşındaki Cesur a ait. Ebruyla daha ilk tanışmasında yaptı bu ebruyu. Hayretler içinde kaldım. Bakar misiniz, bir ustanın elinden çıkmış gibi. Oysa daha 6 yasinda, elleri minicik ama yüreği kocaman Cesur um benim. Annesi daha doğdugu gün cesur olmasını dilemiş, Cesur olması gerekiyor, hayata 1 -0 geriden başlayan çocuklarımın hepsinin cesur olması gerekiyor.


Onlarla gecirdiğim her dakika çok özel, Cumartesi günlerini iple çekiyorum. Daha perşembeden başlıyor, telaşım. Acaba teknemin durumu nasıl, suyun kitresi ne durumda? Ya boyalarim, tekrar tekrar su-öd ayarını yapmalıyım ki, çocuklarla zaman kaybetmeden çalışmaya başlayalım. Yoksa 1 saate 10 çocuk tek teknede nasıl çalışabilir? Çok sabırlılar, sıralarını büyük bir ciddiyetle bekliyorlar. Biz'e bazen "ben", deseler de tüm malzemelerin isimlerini öğrendiler. En çok da atın kuyruğundan nasıl fırça yapıldığının hikayesini dinlemeyi seviyorlar. En sevdikleri renk fıstık yeşili.. fındık yeşili olduğunu iddia ediyorlar, bir gün yanımda getirdiğim antep fıstıklarını hepsine dağttım da, rengin ismin kaynağı hakkında anlaşmış olduk...


Aşağdakini de Kelebekler grubundan bir kızımız yaptı. Kalpli hatip çalışmayı çok seviyorlar. Ebruyu kağıda aldığımızda yüzlerindeki sevinç, mutluluk ve gururu görmenizi isterim. Bundan sonraki projem, onlarla geçirdiğimizi 1 saatlik dersimizin fotoğraflanması. Fotoğrafa yansıyanları paylaşmak en büyük arzum.